Een pinguïnman volgt een pinguïnvrouw tot op het land.
Ze stranden ver weg van de Zuidpool, hun thuis.
De man voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot de vrouw.
De vrouw wil niet zomaar toegeven aan het grote verlangen.
Maar niets mannelijks is hen vreemd.
Wanneer het vrouwtje zwanger raakt,
valt er heel wat te beredderen,
zeker omdat bij de keizerspinguïn de vader het ei uitbroedt en de moeder op zoek moet naar voedsel.

De instinctieve aantrekkingskracht en voortplantingsdrang die hen naar elkaar drijft, blijkt zeer menselijk en herkenbaar. Wanneer het vrouwtje zwanger geraakt, valt er heel wat te beredderen, zeker omdat bij de keizerpinguïns de vader het ei uitbroedt en de moeder op zoek moet naar voedsel.

Vaders en eieren behandelt filosofische vragen zoals ‘Waar ben je voor je geboren wordt?’ en ‘Ben je voorbestemd tot een bepaald soort ouders?’.
De tekst is poëtisch en tegelijkertijd humoristisch, op het absurde af, met dialogen vol onverwachte wendingen.

Tristan Versteven en Brechtje Louwaard speelden Vaders en eieren, in een regie van Peter De Graef, in talloze klassen en theaterzalen.
In 2009 speelde Het Banket Fathers and Eggs in Osaka (Japan) op uitnodiging van het Flanders Center.